مطالعه فوق یک مطالعه رتروسکوپتیو بوده که در مرکز تحقیقات ناباروری رویان انجام گرفته است.بیماران منتخب مربوط به آغاز سال 1377 تا اواخر سال 1379 می باشند. گروه Tubal FACTOR به عنوان گروه کنترل برگزیده شده اند. 33 بیمار مبتلا به PCO که قبلا حداقل 6 بار تحریک تخمک گذاری باکلومیفن سیترات قرار گرفته بودند با 76 بیمار مبتلا به نازایی بدلیل عامل لوله ای، از نظر نتایج IVF، مقایسه می شوند. در این مطالعه فقط سیکل اول IVF تحت بررسی قرار گرفته است.جهت استنباط آماری از آزمونهای پارامتری Fisher’s exact test, K2, Anov, T.student و در صورت نیاز از آزمونهای Non parametical (K.W) استفاده شده است.پروتکل انتخابی: long protocol (بوسرلین HMG/)بیماران مبتلا به PCO در این مطالعه دارای متوسط سنی کمتر از (4.2±28.5 در مقابل 5.3±32 روز)، مدت زمان فاز فولیکولی از شروع HMG تا HCG بیشتر (2.8±12.3 در مقابل 3.2±10.9 روز)، بروز OHSS بیشتر (17.6% در مقابل 2.7%) و pregnancy rate/Embryo transfer بیشتری (20% در مقابل 1.4%) نسبت به گروه کنترل می باشند (P<0.05).اما در موارد زیر اختلاف واضحی بین دو گروه وجود ندارد: طول مدت گرفتن GnRHa تا شروع HMG (13.3 در مقابل 12.6)، وجود cyst بعد از دریافت بوسرلین (12.1% در مقابل 23%)، درصد موارد تخلیه cyst (3.03% در مقابل 10.5%)، تعداد آمپول HMG مصرفی (31.8% در مقابل 29.09)، تعداد oocyte بدست آمده (7.6 در مقابل 6.7)، تعداد جنین تشکیل شده در هر فرد (5.1 در مقابل 4.6)، تعداد جنین انتقال یافته در هر نفر (2.7 در مقابل 3.06) و cancel سیکل (0 در مقابل 5.9).در این مطالعه، فرض 1 (برابر بودن میزان P.R/E.T در دو گروه) رد شد و فرض 2 (بیشتر بودن میزان OHSS در گروه PCO نسبت به (Tubal FACTOR تایید گردید.